Verslag van Jeroen: Vandaag meegelopen met de Sri Chinmoy Halve Marathon in ons eigen Amsterdamse Bos. Joke had zelf al vooringeschreven en ik besloot op de vrijdagavond ook mee te doen met dit epische evenement. Alle loopjes van de Sri Chinmoy-organisatie zijn namelijk zonder uitzondering van absolute topkwaliteit. Een supergoede sfeer gecombineerd met een voortreffelijke logistiek. Als je die twee zaken kunt combineren, dan heb je goud in handen en dat hebben zij dus. Want dit is al het vierde of vijfde evenement dat ik meepak van hun en het is keer op keer een feestje. Aanrader dus! Ook Jesse en Tobias liepen mee, maar zij deden de hele marathon.
Joke en ik vertrokken om half elf bij de start. Ik was zelf een beetje grieperig, maar had zoveel zin in het evenement dat ik het niet wilde laten lopen. En waar ik op hoopte gebeurde ook. Ik kon het griepje er een beetje ‘uitlopen’. Iets wat alleen maar lukt tijdens een loopevenement, want er was no way kans dat ik er anders zelf op uit was gegaan. De eerste ronde (we liepen er in totaal negen en in het begin nog een lusje extra) liep ik redelijk voortvarend, maar ik merkte na het tweede rondje dat ik even een tandje moest terugschakelen omdat het lichaam enigszins protesteerde tegen de inspanning. Daarna lekker mijn rondjes gedraaid en af en toe wandelend wat heerlijke versnaperingen van de organisatie gegeten en gedronken. Het parcours was het best te omschrijven als 25% trail/75% normaal. Wat modderstukken en hier en daar wat onverhard, maar ook vrij veel verharde paden met een paar hoogteverschillen, veel plassen en modder. Uiteindelijk finishte ik in 2u15, een paar secondes eerder dan de winnaar van de marathon Pascal van Noorden die deze afstand in 2u50 afraffelde, vlak voor Bram van Rijswijk en Gert Mertens (dit zijn drie erkende toplopers, voor de kenners).
De snelste loper van het hele veld was een Marokkaan die de halve marathon won. Het leek wel of hij me elke ronde een keer dubbelde. Die jongen vloog gewoon. Echt een genot om naar te kijken. Jesse haalde ons ook zeker drie keer in. Hij finishte in 3u25 (een pr) op de marathon. De laatste rondjes had hij wat zware benen. Maar deze jongen is fit, heel fit. Een Formule 1-auto, zoals Eric terecht opmerkte na de 20e perfect uitgevoerde slow push-up afgelopen donderdag. Wat een genot om naar te kijken. De verrassing van de dag kwam vandaag uit de benen van Joke, onze trainster. Ondanks negen trainingen, waaronder vier zware krachttrainingen (!!!!) in de afgelopen zes dagen pakte ze hier gewoon een podiumplaats door heel knap derde te worden in 2u25 op een loodzwaar parcours. Bloemen en bekeruitreiking (zie foto) volgden uiteraard. Blijdschap en genieten kan soms het best in een beeld worden vastgelegd, zoals duidelijk te zien is. Want dit is gewoon een heel, heel knappe prestatie om zoiets midden in een zware trainingscyclus neer te zetten. Met een grote lach op ons gezicht fietsten we dan ook weer huiswaarts. Dinsdag weer een training in het park, zin in! Jeroen