Vandaag (mei 2016) liep ik de 50 km in het Amsterdamse Bos, georganiseerd door het Sri Chinmoy marathon team. De 50 km zou om 12.00 uur starten en toen ik aankwam fietsen was de 100 km al begonnen (9.00 uur 's gestart) en daar zag ik Wilma ook voorbij komen. Grappig! Onze start ging na een moment stilte van start en na 4 of 5 rondjes (2,2 km per stuk) haalde Wilma mij in en dat deed ze meerdere keren. Het leek alsof ze sneller en sneller liep maar na een tijdje realiseerde ik me dat iedereen langzamer was geworden. Behalve Wilma dus. Ikzelf liep zoals altijd vrij langzaam en ik werd dan ook steeds ingehaald. Ik probeerde het wandelen zo lang mogelijk uit te stellen en ik had mezelf beloofd dat ik het 17e rondje (van de 22) geheel mocht wandelen en dat deed ik. Ik belde Jeroen even, plaatste een selfie op twitter (een gemiddelde selfie duurt 20 minuten om te maken maar ik doe dat in 3 seconden ;-)) en daarna weer jog/wandelen. De hele "vaart" was eruit, mijn benen, heupen, zelfs borstbeen deden hels pijn. Terwijl ik dit schrijf nog steeds en ik vroeg of Jeroen morfine voor me had maar nee; ik moet deze gifbeker van acute spierpijn en bekkenpijn op natuurlijke wijze uitzitten. Tijdens het lopen voelde ik me bezwaard naar de organisatie. Die lieve geduldige mensen die daar urenlang geduldig de rondetijden noteerden, eten en drinken verzorgden en zo behulpzaam waren. Het liefste sloop ik langs de finish en verdween snel op mijn fiets maar Wilma riep me al van verre tegemoet en zij hield een lint voor me vast. Zo lief! En toen kreeg ik ook nog een beker en bloemen omdat ik eerste in mijn leeftijdscategorie was. Na 33 jaar voor het eerst een prijs gewonnen! En wat maakt het uit dat ik de enige 50 plus was 🙂 Het was tijdens het lopen lastig om afstand en tijd te doorgronden maar op de helft begreep ik dat ik 3.21 uur had. Na een tijdje ging ik eens op mijn TomTom kijken maar de batterij ging uit. Dus na de finish wist ik niet of ik nou 7.30 uur had gelopen of 8.30 uur. Het is 7.30 uur na terugrekenen. Wilma was eerste vrouw bij de 100 km en ze probeerde 10 km/uur vast te houden. Ik hoop dat dat gelukt is! Zij loopt natuurlijk fris rond en ik ga mijn napijn verwerken 🙂 Groeten, Joke.
Wilma bleek eerste van de vrouwen te zijn geworden bij de 100 km!
Hier het verslag van Wilma van haar 100 km deze dag:
100 km in Amsterdamse bos bij de organisatie Sri Chinmoyteam. Voor de tweede keer liep ik hier 44 rondjes van ruim 2 km. Zoals gebruikelijk ging het in het begin wel lekker, fantaseerde ik dat als elk rondje één km was, we maar 44 km hoefden te lopen. Ik liep op met Jeroen Leijnse die zijn debuut maakte op de 100km en Steven Vanmolecot die net als ik naar de Spartathlon gaat. Dit gezellige samenzijn duurde toch wel zeker drie uur en toen viel het trio uiteen en ging ieder zijns weegs. Ik kon het tempo van 10km p/u goed vasthouden. Jannet liep af en toe een ronde mee en toen de 50km lopers op het parcours kwamen, haalde ik verrassend genoeg Joke in. We wisten van elkaar niet dat we aan deze loop mee zouden doen. Toen ik nog zes rondjes te gaan had, nam mijn geest de overhand met de gedachten "het is maar een training hoor, een pr zit er toch niet in, dus je hoeft niet het onderste uit de kan te halen". Wat vervolgens resulteerde in een minuut verval per ronde, wat een eindtijd van 10u06min opleverde. Onderweg had ik wel al bedacht dat het weer tijd is voor wat snelheidstraining en warmtetraining. Dus ik heb een 20 rittenkaart voor de Bikramyoga gekocht en er gelijk vanochtend om 06 uur vlot heen gelopen, in 40 graden 1,5 uur oefeningen gedaan en weer vlot terug. Dit wordt de komende maandagochtenden mijn nieuwe vorm van vrijetijdsbesteding, allemaal voor het goede doel: zaterdag 1 oktober te voet aankomen in Sparta zonder een al te groot gevecht met de mogelijke hitte onderweg.
(De foto is een week eerder gemaakt bij de Steenbergen 6 uursloop. Eerste vrouw!)