Sloterplasloop april 2004

Verslag Joke:

De Sloterplasloop. 's Morgens toen we op de fiets stapten had Jeroen een zwak moment: ik probeerde een MP3 speler los te troggelen als ik binnen de 55 minuten zou lopen. Daar ging hij niet mee akkoord, maar een PR (dat stond op 53.19 min.), of in ieder geval een tijd onder de 54 minuten was wel voldoende. Aha, dat biedt perspectief! We fietsten met een groepje mensen naar het sportpark van AAC. Daar kwamen we nog meer mensen van de hardloopgroep tegen: Nicole, Jasper en Renzo. Renzo was eerst verkeerd gefietst, hij had verwacht dat de organisatie overal borden had geplaatst met pijlen richting start. Nee, zo voortvarend is Amsterdam niet met zijn sportevenementen! Zelfs een groot zwemfestijn met olympische toppers in het Sloterparkbad moet het doen met 2 verkeersregelaars in een oranje vestje (afgelopen zaterdag was dat). Goed, na het inschrijven en de jacht op veiligheidsspelden gingen we op de tartanbaan staan bij de start. Er hing ook al geen startvlag, maar goed. Na het startschot liepen we eerst 2 rondjes op de baan. Mijn dochter, die met Jeroen aan de kant stond, riep me verbaasd toe:"mama, waarom lopen al die anderen al dáár?" en ze wees verderop. Inderdaad, ik liep vrijwel achteraan. Geen paniek, ik had de smaak te pakken. Jasper kwam even naast me lopen, volgens mij heeft hij het eerste stukje ook nog naast Nicole en marjolein gelopen. We staan samen op de foto als we de atletiekbaan verlaten en het park ingaan. Erg grappig: ik ben duidelijk stevig aan de slag, en Jasper lijkt wel te wandelen. Inderdaad is hij na een minuutje ervandoor. Langzaam maar gestaag zie ik hem in de verte verdwijnen. Ik zal hem pas weer na de finish zien. Dan haal ik Astrid en Hanneke in. Die lopen samen, en Wilma loopt voor ze. Ik loop er makkelijk voorbij (hier heb ik 20 jaar op gewacht!!) en dan zie ik Frank in de verte. Daar loop ik ook op in, en zie tot mijn verbazing Renzo. Die had niet zijn beste dag maar zo is het met hardlopers: op een mindere dag doen ze toch maar een rondje Sloterplas. Er liepen overigens ook 3 of 4 hazen rond, mannen (er waren hier geen vrouwelijke hazen bij) met een ballon waar een eindtijd op geschreven stond. Frank heeft nog een heel stuk meegelopen met de 55 minuten-haas, en Astrid en Hanneke misschien ook wel. Inmiddels was ik behoorlijk ontketend, op de 3 kilometer zat ik dik onder de 17 minuten. Ik concentreerde me erop om uit te rusten, maar dan zonder het tempo te verlagen. Dat lukte ook nog. Die MP3 speler zweefde pakweg 2 meter voor me, en ik ging erachteraan. Ik haalde nog een man in van de zaterdagtraining, die meeloopt met de gevorderde lopers; ik geef dan training aan de beginners. Eén keer wilden we een gezamelijke warming-up doen, maar de gevorderde groep weigerde met mij mee te doen - dat ging ze te ver, om samen met de kneuzen te beginnen. Dus dat voelde erg goed, om die man in te halen. Waar haalde ik het vandaan? Bij de 5 kilometer zat ik onder de 27 minuten, dus nog even mijn tempo bestendigen en ik liep een nieuwe PR. Er was na de 7 kilometer nog een paadje dat een enorme afsnijding zou betekenen, en het was een moeilijk moment om toch rechtdoor te gaan. Na de 8 kilometer zag ik Peter staan, een opsteker na dat lange stuk alleen lopen. De laatste kilometer ging ook nog wel, en ik finishte binnen de 52 minuten, dolgelukkig. Een mooi moment: een lekkere koek, sportdrank en Jasper en Carlo die daar ontspannen aan het uitrusten waren. Aan Carlo was niet eens te zien dat hij had hardgelopen. Frank kwam een halve minuut na mij binnen, hij was het laatste stuk voor de haas uitgegaan. We waren het er samen over eens: het leek wel één lange sprint die we gelopen hadden! Ik begrijp niet dat mensen nóg harder kunnen lopen. Ook Hanneke en Astrid waren de haas voorgegaan, Wilma kwam ongeveer gelijk met de haas aan. Aan de kant zag ik Renzo binnenkomen, en even later kwamen Nicole en Marjolein samen aan. Ze hadden het hele stuk samen opgelopen in een rustig tempo. De tijd dat ze in de tweede helft lekker wat mensen gaan inhalen komt ook wel, ik hoop alleen dat ze daar geen 20 jaar op hoeven te wachten net als ik 😉 Guido heeft op deze dag de marathon van Rotterdam gelopen en ik ben erg benieuwd naar zijn verhaal (later bleek dat hij een prachtige 3.45.21 uur had gelopen). Het weer zat mee, want er werd aanvankelijk storm en zelfs onweer verwacht. Ik vraag me af wat de organisatie in het laatste geval had gedaan: aflassen? Want lopen in de bliksem is niet verstandig. Over het weer gesproken: ik hoop dat het vanavond een beetje droog is, want er vallen nu 's morgens om de haverklap felle regenbuien. Gek genoeg geen regenboog gezien, maar die komt vast wel als het zo doorgaat./Joke

De eindtijden:
Carlo           47.50
Jasper         49.56
Joke            52.02
Frank           52.38
Astrid           53.09
Hanneke      53.19
Wilma          55.49
Renzo        1.01.40
Marjolein   1.03.52
Nicole        1.03.52