De Midzomernachtcross is ieder jaar in juni in het Amsterdamse Bos. Altijd dezelfde afstanden op dezelfde tijden, altijd hetzelfde parcours en wat mij betreft houden ze het ook zo. Perfect loopje, niets aan veranderen! Het is geen "cross" (over de heuvel en grasvelden) maar juist een vlotte loop over verharde paden. Het is een prachtig parcours door het bos. Als je laat start zoals bij de 10 km dan loop je op de bospaden in de schemering om bij de open stukken verrast te worden door het licht van de ondergaande zon. Met dank aan de vele vrijwilligers (ruim 100!) is het altijd goed georganiseerd. Ze bemannen de drinkposten, ze zijn de wegwijzers die ons goede aanwijzingen geven (hier links en straks weer links) en aanmoedigen. Gaaf!
Midzomernachtcross 2019
Als Jasper en ik een euro zouden krijgen voor iedere loper die we vanavond ingehaald hebben dan hebben we zeker een etentje voor twee bij elkaar gelopen! We waren comfortabel in de achterhoede van 10 km gestart en gingen langzaam lopers inhalen. Dat was een fijne tactiek want er was veel rust om ons heen. Met name het druk pratende groepje loopsters wisten we gelukkig snel achter ons te laten. Zo gingen we gestaag verder en wisten nog te versnellen naar een negatieve split, we liepen dus de tweede helft sneller dan de eerste helft. Jasper zei “nu alleen nog die twee bitterballen passeren”, doelend op lopers met shirts met afbeeldingen van bitterballen en dat hebben we gedaan. Naar de finish waar alle anderen al waren. Heerlijk om met een gemengde groep lopers op pad te gaan. Lopers die zeer ervaren zijn met loopevenementen en lopers die “nieuw” zijn. Die verrukkelijke naïviteit! Een vader bij de kinderloop aanzien voor de eerste finisher van de 16 km, je eigen eindtijd te hoog inschatten omdat je de brutotijd neemt of überhaupt geen idee hebt van tijden, een uur voor de start een zakje chips eten, zeggen dat ze rustig met mij en Jasper starten en binnen 30 seconden uit het zicht verdwijnen. Niets is ze te gek! En het werkt. Het toppunt van naïviteit vond ik toen we in het startvak stonden en ze overtuigd waren dat we Jesse ieder moment konden zien finishen in de verte. En als op commando kwam Jesse de hoek om en snelde naar de finish van de 16 km. Damn! Hoe kan dit allemaal zomaar? En Jasper en ik als doorgewinterde loopjeslopers precies de tijd lopen die we vooraf gezegd hadden: 1.05 uur. Alle eindtijden staan op het prikbord, op 22 juni geplaatst. En er zijn dus een paar lopers die sneller hebben gelopen dan ze dachten. Geen idee of ze dat inmiddels al door hebben! Leuk om met lopers te zijn die “vroeger” met ons meeliepen. In de ruim 19 jaar dat de hardloopgroep bestaat zijn er vele lopers verhuisd, naar andere groepen gegaan, andere dingen gaan doen. En als je elkaar dan tegenkomt is het meteen vertrouwd. En we gaan door met geschiedenis schrijven. Het volgende project is de Amsterdam Marathon, het lijkt me leuk om in oktober met een groepje naar de halve marathon te gaan. Zie ook de lijst met evenementen, daar staat bijvoorbeeld ook de Sloterplasloop op. En we hebben de zondagmiddagloopjes, dat is een goed moment om met een groepje je duurloop te doen en je voor te bereiden op nieuwe avonturen. Ieder loopevenement heeft weer zijn eigen charme. De Midzomernachtcross heeft vele charmes, en één daarvan is het spel van licht en donker. Donker op de bospaadjes, mooi licht op de open velden. En toen we terugfietsen was er een prachtige nachtlucht boven Amsterdam, het verschijnsel “lichtende nachtwolken”. Ik hoop dat de anderen het ook hebben gezien! Groeten, Joke
Hier zijn onze eindtijden, eerst de 5 km:
Frank E 25.46
Jeroen 26.00
Chiel 30.35
De 10 km:
Eric H 52.47
Rein 52.58
Carin 1.00.33
Jasper 1.05.30
Joke 1.05.30
De 16 km:
Jesse 1.08.04
Rafaël 1.16.12
Claske 1.24.01
Gert Jan 1.25.58
Erik V 1.34.29
Midzomernachtcross 2018
Mijn loopje op de Midzomernachtcross: Erik, Joao, Leontine en Frank E debuteerden op een loopevenement. Erik en Joao op de 5 km en Leontine en Frank op de 16 km. We verzamelden in het Amsterdamse Bos en iedereen vindt elkaar in het rommelige startgebied, meteen een leuke plek voor de tassen gevonden enz enz. Jeroen en ik zijn wat dat betreft een team waar alles vanzelf lijkt te gaan. En als vanzelf kwam er dus een haasklus voor Jeroen: Ruben naar een pr hazen. Zonder horloge en natuurlijk lukte dat, want dit is één van zijn specialiteiten. En als vanzelf liepen Jasper, Joewe (van café Blaauwhooft) en ikzelf naar het startvak. Joewe voor het eerst bij een loopje en hij had al zijn eigen strakke plan klaar: op 1.05 gaan lopen met sporthorloge dat tempo aangeeft en hij heeft het precies zo uitgevoerd. Jasper had het plan om eerder dan Joewe te finishen en dat lukte ook. Binnen het uur finishen was net een paaltje te ver, het werd 1.02 en daar waren we zeer tevreden over. Jasper en ik hebben wel vaker samen gelopen, en dit jaar was dit al de 3e keer bij een loopje. Dan denk je alles wel gehad te hebben maar nee: hij kwam er tijdens het lopen achter waar "the sky is not the limit" precies voor staat. En even later toen ik hem aanmoedigde met het cliché "pijn is tijdelijk, de overwinning is voor altijd" kwam hij met "roem is tijdelijk, onbekendheid is voor altijd". Touché! We liepen in de achterhoede maar niet in de achterachterhoede. Helemaal achterin heeft z'n charme maar een nadeel kan het enorme getetter zijn, hele gesprekken waar je dan niet van weg kunt lopen omdat je niet sneller kan. Dat hadden we nu niet. Hele gemoedelijke mensen die gewoon lekker doorliepen (eigenlijk zijn al die lopers, wij ook, onuitstaanbare beschaafde mutsen maar goed iedereen heeft wel wat 😉 We haalden voor ons doen best wat mensen in. Daar was ruimte voor en het gaf vleugels. We hadden echt de geest te pakken! Wel even een domper toen Jasper dacht we nog 1 km moesten en het er nog 2 waren maar die waren zo om want voor je het weet ben je bij de laatste 500 meter en hoor je de spreker bij het startvak al. En hop over de finish! Iedereen kreeg een beker, een leuk aandenken. Weer een evenement waar we een engeltje op onze schouder hadden. Ik heb de 5 km lopers uitgebreid gesproken maar de 16 km lopers niet, alleen Ruud, dus ik heb nog wat verhalen te goed! Die hoor ik graag tijdens de volgende training. Groeten, Joke
De tijden van de Midzomernachtcross 2018:
De 5 km:
Eric 25.30 min
Jeroen 27.54 min
Joao 27.39 min
Ruben 27.54 min
De 10 km:
Jasper 1.02.07 uur
Joewe 1.05.22 uur
Joke 1.02.07 uur
De 16 km:
Claske 1.21.43 uur
Frank B 1.35.38 uur
Frank E 1.35.50 uur
Jesse 1.04.30 uur
Jet 1.33.39 uur
Leontine 1.41.20 uur
Pieter 1.23.17 uur
Ruud 2.02.53 uur
Midzomernachtcross 2012
De MZNC: één van de leukste loopevenementen. Gisteravond een grote afvaardiging van de hardloopgroep Westerpark, verdeeld over de verschillende afstanden. Op m'n gemakje ben ik naar het Amsterdamse Bos gejogt. Daar was Florence al, zij loopt mee met de woensdagochtendgroep. Nu nog "Start to Run" maar niet lang meer, want de vrouwen zijn inmiddels "Keep on Runners". Ze had al ingeschreven en wees me de weg door het oerwoud van mensen. Heerlijk, deze persoonlijke begeleiding want je zou om minder gillend wegrennen. Maar nergens wachtrijen, ook niet voor de toiletten (die ook nog zeer gebruikersvriendelijk waren!!). Veel lopers gezien van Hardloopgroep Westerpark, menigeen herkenbaar aan het shirt. Van iedereen foto's gemaakt, behalve van Suzanne en Frank B2. We zijn redelijk achterin het startvak van de 5 km gaan staan, samen met Lisa en Elsbeth. Na het startschot zijn we rustigaan gaan lopen, hoewel: Florence had best wel een aanvallende stijl. Inhalen als mensen te langzaam liepen. Wat me opviel in het loperspeloton: er was een zeer sterk bezette achterhoede, het was ongekend druk achterin. We liepen lepeltje-lepeltje. In de uitslagen is dat terug te vinden: ruim de helft of zelfs bijna tweederde van de 642 lopers liep boven de 30 minuten. Veel jonge mensen, ook tieners. Al dan niet met mobieltje in de hand. Om de afstand te zien? Om tempo te zien? Om te twitteren? Aan het eind liep ik zelf ook met mobieltje in de hand om Florence in actie te fotograferen en bij de finish hoopte ik Frank en Suzanne nog te kunnen fotograferen. Niet meer gezien helaas. Florence had een sterke eindsprint. Er waren wel wat mensen aan het wandelen op het parcours maar niet heel veel mensen, het viel ze blijkbaar mee. Na de finish werden we snel koud, het was fris en we waren bezweet. Dus ik heb niet meer op de andere lopers gewacht en ben terug naar huis gegaan. Voor tienen weer thuis. Leuk avondje, waarbij opvalt dat we niet meer als één groep hiernaar toe gingen. Ook wel lastig omdat de 10 km stukken later startte, maar ook omdat het de mensen beter uitkomt. Ook goed! //Joke
De eindtijden
5 km
Elsbeth 31.02 min
Lisa 31.04 min
Florence 34.56 min
10 km
Pieter Jan 44.44 min
Margje 48.58 min
Maria 49.00 min
Frank B2 52.32 min
Suzanne 1.00.58 min
Edith 1.07.36 min
16.1 km
Eric V 1.07.08 min
Simone vH 1.18.52 min
Eveline 1.19.42 min
Raimond 1.21.39 min
Jeep 1.26.45 min
Midzomernachtcross 2010
De tijden van de Midzomernachtcross, er liepen 7 lopers op de 16,1 km: Gert Jan 1.11.17; Pieter 1.17.41; Erwin 1.18.38; Wilma 1.18.39 (pr denk ik); Magda 1.30.17; Karin 1.37.33; Edith 1.46.37. Wilma en Erwin gingen op pad met het plan dat Erwin Wilma naar de 1.20 zou hazen en dat is ruimschoots gelukt. Volgens mij was het pr van Wilma 1.24.18, gelopen op de Damloop in 2005, maar misschien heeft ze in de tussentijd een snellere tijd ergens anders gelopen. Marieke heeft de 10 km gelopen, zo te zien in de uitslagen. Mooi gedaan, Marieke, dik onder het uur, oftewel 57.01. Ikzelf liep met Ingrid, Caroline en Cindy de 5 km. We liepen de hele weg met z'n viertjes, en finishten in 33 minuten. Een heerlijk avondje om te lopen, maar het was wel ijskoud tijdens het wachten op de start. Verder blijft het Amsterdamse een prachtige plek om te lopen. //Joke.
Midzomernachtcross 2009
De Midzomernachtcross. Een behoorlijk grote groep van ons liep mee: 12 lopers op de 16.1 km, 2 op de 10 km en een op de 5 km. Na jaren heb ik eindelijk weer eens meegelopen. Pakweg in 1989 liep ik daar voor het eerst, met precies dezelfde start/finish locatie. Twee jaar geleden fietsten we in een wolkbreuk naar het Amsterdamse Bos, en ben ik weer teruggegaan naar huis. Het is een leuk evenement met een prachtig parcours. We gingen met een grote groep op weg, met meteen een meningsverschil over de te fietsen route. Mijn idee: niet te snel fietsen en niet teveel weggetjes tussendoor. Stoplichten zijn handig, dan komt de groep weer bij elkaar. En Magda had parcourkennis over het Vondelpark, nml rechts aanhouden. We waren vrij snel in het Amsterdamse bos, met kwijtgeraakte medefietsers en een ketting die van een fiets vloog. De mijne, de derde keer bij een loopevenement dat ik dat heb. Ik kon achterop bij Frank, en Jantien nam mijn fiets aan de hand mee. Iets wat ik zelf nog steeds niet kan. Nog hartstikke bedankt daarvoor, Frank en Jantien! Met mijn loopsters van de woensdagochtend (start to run) vonden we ons groepje aan de tafels zitten en we kregen onze startnummers. De speaker maakte de grap dat de chip uiteraard aan je rechterschoen moest, en sommige loopsters geloofden dat 🙂 maar even later zei hij dat de chip aan je linkerschoen moest, en toen was het wel duidelijk. Goeie grap! Twee loopsters hadden inderdaad gewisseld. De 16.1 km ging om 20.00 uur van start, zonder problemen. En 10 minuten later gingen wij voor de 5 km. Het was wel druk op de smalle paden, maar we hadden geen haast. Ik bleef bij een loopster van mijn groep die voor het eerst de 5 liep. Mooi tempo, de eerste kilometer net binnen de 7 minuten. Nog niet eens heel langzaam. Wel twee wandelpauzes genomen, ze heeft last van reuma en dan moet je niet forceren. Zonder overleg liepen we lekker samen op. Het was echt heel gezellig met al die lopers om je heen, niet bepaald veteranen daar achter in het loperspeloton, het waren nog lekker frisse lopers, jong en oud 🙂 Na pakweg 17,5 minuten waren we op de helft zag ik op mijn horloge. Mijn gevoel zei dat dat onmogelijk was en mijn verstand zei dat het klopte. Nog op mijn vingers nageteld. Wat is de 5 km kort! En ontzettend snel voorbij! We kwamen vlakbij de finish op een stukje gras en daar waren twee fotografen. Je beste gezicht opzetten was mijn advies, we gingen de bocht om en daar was de finish. Kippenvel, in mijn geval voor al die lopers om me heen die het toch maar mooi geflikt hadden. De twee andere loopsters van mijn groep waren er ook, helemaal opgewekt. Het was hun tweede 5 km en ze hadden steengoed gelopen. We kregen een koffiemok als aandenken, ik heb er nog een paar staan van jaren geleden. Ook ooit nog glazen gehad, maar die zijn inmiddels gesneuveld. En ook nog een medaille, meteen opgespeld. Inmiddels kwamen de lopers van Hardloopgroep Westerpark binnen na 16,1 km. De ene na de andere loper voegde zich bij ons groepje en er was behoorlijk stevig gelopen. Tegenwoordig heeft iedereen zo'n haast. Waar zijn de tijden dat de lopers lekker doorschieten voorbij de 1.45 uur? Alleen Meindert en Jacqueline hadden een poging in die richting gedaan. Ik stond met Meindert en Jacqueline langs de kant naar de lopers te kijken en op Karin te wachten. Een leuk gezicht! De een hartstikke fris en de ander helemaal kapot. Niet veel looprokjes gezien, volgens de Runnersworld (het hardlooptijdschrift) is het de nieuwste rage maar ik zag er maar twee. Ik zag Anrina voorbij komen, en even later Karin. Met Karin nog wat gedronken (met M&M's) en nagekletst. Toen ze hoorde dat mijn ketting van mijn fiets lag besloot ze met me mee terug te lopen. Nog best een eind, we hebben een uur en een kwartier teruggelopen door nachtelijk Amsterdam. Heel gezellig! Weer hele leuke dingen gehoord en weer een uitspraak rijker. //Joke.
5 km:
Joke 36.30 min
10 km:
Anrina 59.35 min
Karin 1.02.32 min
16.1 km:
Hans 1.12.53 min
Gert Jan 1.14.16 min
Jeep 1.16.47 min
Pieter Jan 1.17.25 min
Pieter 1.18.43 min
Chanam 1.19.20 min
Peter W 1.19.41 min
Frank 1.19.50 min
Jantien 1.28.16 min
Magda 1.33.31 min
Simone G 1.33.54 min
Jacqueline 1.45.56 min
Meindert 1.45.56 min
Midzomernachtcross 2004
De eerste digitale foto's van de hardloopgroep! Gemaakt met een klein toestelletje dat Erwin bij de Blokker heeft gekocht.
